Od 1963 roku kremacja jest akceptowalną opcją pochówku dla katolików. O ile jednak jest to możliwe, Kościół zawsze opowiada się za pochówkiem ciała w ziemi lub grobowcu, co stanowi pełniejszy wyraz naszej wiary chrześcijańskiej.
W przypadku kremacji, preferowaną kolejnością ostatniej posługi jest kremacja po mszy pogrzebowej. Ale niezależnie od tego, czy kremacja odbędzie się przed czy po obrzędzie pogrzebowym, Kościół oczekuje od rodziny zmarłego wybrania odpowiedniego miejsca ostatniego spoczynku prochów. Rozsypanie prochów, czy też przechowywanie ich w domu, nie jest zgodne z nauką Kościoła.
Watykańska Kongregacji Nauki Wiary wydała niedawno instrukcję „Aby zmartwychwstać z Chrystusem” dotyczącą pochówku ciał zmarłych i przechowywania prochów w przypadku kremacji. Oto podstawowe regulacje instrukcji:
- Kościół nalega, aby ciała osób zmarłych były grzebane na cmentarzach lub w innych poświęconych miejscach.
- Prochy wiernych muszą być złożone dla spoczynku w poświęconym miejscu.
- Zabezpieczone prochy zmarłych wiernych nie powinny być przechowywane w domu.
- Skremowane prochy wiernych powinny pozostawać skonsolidowane, nie należy rozdzielać ich pomiędzy członków rodziny i nie należy rozrzucać ich w różnych miejscach środowiska naturalnego.
- Nie jest dozwolone przechowywanie skremowanych prochów wiernych w pamiątkowych przedmiotach, różnego rodzaju biżuterii lub w jakichkolwiek innych rzeczach.